Nog steeds twijfel over België...
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Celine
17 April 2008 | België, Overpelt
Alaaf!
Terug in België dus... Ik dacht, ik laat even weten hoe het gaat, maar ik zal even bij het begin beginnen. Maandagmiddag ben ik uit Koeweit vertrokken, met mijn 30 kilo aan bezittingen. Ik had eerst een vlucht naar Bahrein, waar ik om 18 uur landde, en mijn vlucht naar Londen was pas om 01.40 (vreselijke tijd).
Gelukkig was Lieke wel in voor een drankje, dus ik heb een bliksembezoek gebracht aan Manama. Lieke is me van het vliegveld komen halen en daarna zijn we naar JJ’s gegaan. Dat is een Ierse pub waar ik graag heen had gewild het weekend dat ik in Bahrein op bezoek was, maar dat was er toen niet meer van gekomen. Helaas is een pub, van welke soort dan ook, niet de meest prettige omgeving als je bronchitis hebt, zoals in het geval van Lieke. We zijn dan ook na één drankje verhuisd naar een terrasje ergens anders. Daar wat gegeten en een fruitdrankje gedaan, heerlijk. De sapjes in het Midden-Oosten zijn namelijk echt! Echt fruit, niet uit een pak! Hmmm.
Lieke heeft me daarna vrij vroeg weer naar het vliegveld gebracht, want in haar conditie moest ze toch maar vroeg naar bed. Begrijpelijk. Ik heb dus alsnog een paar uur op het vliegveld doorgebracht, maar met een beetje duty-free shoppen valt dat ook nog best mee. En toen dus naar Londen. De beveiliging als je daarheen vliegt en dan niet vanuit Europa is veel strenger dan vanuit Brussel, maar op zich prima te doen. Ze zijn nog steeds streng met vloeistoffen, dus mijn flesje water mocht niet mee
De vlucht zelf was afschuwelijk, haha. Britisch Airways: veel te sterke thee en het alternatief is warm water met in de verte ergens een smaak van koffie. Maar goed, dat was niet eens het probleem. Het probleem zat naast mij: hij snurkte, en niet zo’n beetje ook niet! Ik heb geen oog dicht gedaan. De vlucht zat vol, dus verhuizen zat er niet in.
Toen naar Brussel. Spannend vond ik dat wel, want ik vloog vanaf de nieuwe terminal.... Die enge, ja! En inderdaad, na lang wachten in Brussel moest ik tot de conclusie komen dat mijn koffer niet op de band lag! Mooi balen. Ik vragen, en inderdaad, die lag nog in Londen, maar zou op de eerste vlucht gezet worden. Dat ging gelukkig wel goed en ’s avonds werd mijn koffer aan huis bezorgd. De nieuwe terminal in Londen ziet er verder wel tip-top uit. En de beveiligingsinstallaties zijn, naar mijn bescheiden mening, behoorlijk modern. Ofwel: dit stinkdier moest haar deodorant inleveren, zucht. Mijn smeekbede (but I have to go to work straight from the airport! My colleagues will hate me!) mocht niet baten. ‘Gelukkig’ werd ik uiteindelijk pas om 15 uur van het vliegveld gehaald, terwijl ik om 11 uur geland was, en ging toen direct naar ‘huis’ en niet naar kantoor. Ray of light!
Nu zit ik dus weer in Overpelt, met Deborah en er zijn een paar mensen ‘tussen projecten’. Het is wel een vreemd verhaal wat we hier doen. Mij is namelijk verteld dat alle drie journalisten teruggehaald werden, maar Todd komt niet. Vrij apart. Kamran had mij in Koeweit over de telefoon verteld dat er geen enkele reden tot zorg was, niets bijzonders, alleen wel met de aanvulling dat niet zeker is of ik terugga naar Koeweit. Dat hadden ze Deborah niet verteld, dus die heeft haar spullen nog bijna allemaal in Bahrein.
Nu is het verhaal echter zo dat ten eerste Kamran ontslag heeft genomen (wat niemand mij of Deborah officieel heeft verteld, wat ik ook wel apart vind, maar goed). Gisteren hadden Deborah en ik allebei afzonderlijk overleg met twee mensen van productie en met Anchi. Met haar en Kamran had ik het sollicitatiegesprek in januari. Van dat overleg werden we niet heel veel wijzer. Ze vonden dat het beter was als we vanuit Overpelt werkten, want dan kon Mona ons beter sturen. Dat begrijp ik niet helemaal, want Mona woont in New York! Er was echter niet veel ruimte voor vragen, want Anchi was niet in een opperbeste bui.
Ik heb het er gisteren lang over gehad met Deborah, tijdens de lunch en het avondeten. Gelukkig denken we precies hetzelfde over dit bedrijf (niet per definitie positief, vrees ik). We vragen ons nu ernstig af hoe lang ze van plan zijn ons hier te houden. De komende dagen/weken ga ik proberen daar achter te komen, en als blijkt dat een volgend vertrek er voorlopig niet in zit zal ik mijn werkverband hier eens ernstig overwegen. Het mag natuurlijk geen verrassing zijn dat ik het opbouwen van een carrière in Overpelt niet helemaal zie zitten.
Voor nu vind ik het wel erg leuk om hier te zijn, ik heb erg veel zin in vrijdag, paps en mams weer even zien, bezoekje brengen aan Groningen, helemaal niet verkeerd. Maar snel zal het wel weer kriebelen, want ik heb deze baan tenslotte aangenomen omdat het de mogelijkheid biedt (bood) de wereld wat te verkennen. Als dat dan niet gebeurt, tja...
Wat er ook gebeurt, ik heb de afgelopen 2,5 maand mogen doorbrengen in het Midden-Oosten en dat neemt niemand me meer af! Ik ben hier nu op kantoor gewoon erg mijn best aan het doen, en hopelijk komt er dan iets moois van!
Aan ieder van jullie: bedankt dat jullie ervoor gezorgd hebben dat het zonnetje hier schijnt. Warm is het niet, maar al dat licht (wat blijft het hier lang licht!) maakt de overgang minder pijnlijk ;-)
Wordt vervolgd....
Liefs,
Celine
Terug in België dus... Ik dacht, ik laat even weten hoe het gaat, maar ik zal even bij het begin beginnen. Maandagmiddag ben ik uit Koeweit vertrokken, met mijn 30 kilo aan bezittingen. Ik had eerst een vlucht naar Bahrein, waar ik om 18 uur landde, en mijn vlucht naar Londen was pas om 01.40 (vreselijke tijd).
Gelukkig was Lieke wel in voor een drankje, dus ik heb een bliksembezoek gebracht aan Manama. Lieke is me van het vliegveld komen halen en daarna zijn we naar JJ’s gegaan. Dat is een Ierse pub waar ik graag heen had gewild het weekend dat ik in Bahrein op bezoek was, maar dat was er toen niet meer van gekomen. Helaas is een pub, van welke soort dan ook, niet de meest prettige omgeving als je bronchitis hebt, zoals in het geval van Lieke. We zijn dan ook na één drankje verhuisd naar een terrasje ergens anders. Daar wat gegeten en een fruitdrankje gedaan, heerlijk. De sapjes in het Midden-Oosten zijn namelijk echt! Echt fruit, niet uit een pak! Hmmm.
Lieke heeft me daarna vrij vroeg weer naar het vliegveld gebracht, want in haar conditie moest ze toch maar vroeg naar bed. Begrijpelijk. Ik heb dus alsnog een paar uur op het vliegveld doorgebracht, maar met een beetje duty-free shoppen valt dat ook nog best mee. En toen dus naar Londen. De beveiliging als je daarheen vliegt en dan niet vanuit Europa is veel strenger dan vanuit Brussel, maar op zich prima te doen. Ze zijn nog steeds streng met vloeistoffen, dus mijn flesje water mocht niet mee
De vlucht zelf was afschuwelijk, haha. Britisch Airways: veel te sterke thee en het alternatief is warm water met in de verte ergens een smaak van koffie. Maar goed, dat was niet eens het probleem. Het probleem zat naast mij: hij snurkte, en niet zo’n beetje ook niet! Ik heb geen oog dicht gedaan. De vlucht zat vol, dus verhuizen zat er niet in.
Toen naar Brussel. Spannend vond ik dat wel, want ik vloog vanaf de nieuwe terminal.... Die enge, ja! En inderdaad, na lang wachten in Brussel moest ik tot de conclusie komen dat mijn koffer niet op de band lag! Mooi balen. Ik vragen, en inderdaad, die lag nog in Londen, maar zou op de eerste vlucht gezet worden. Dat ging gelukkig wel goed en ’s avonds werd mijn koffer aan huis bezorgd. De nieuwe terminal in Londen ziet er verder wel tip-top uit. En de beveiligingsinstallaties zijn, naar mijn bescheiden mening, behoorlijk modern. Ofwel: dit stinkdier moest haar deodorant inleveren, zucht. Mijn smeekbede (but I have to go to work straight from the airport! My colleagues will hate me!) mocht niet baten. ‘Gelukkig’ werd ik uiteindelijk pas om 15 uur van het vliegveld gehaald, terwijl ik om 11 uur geland was, en ging toen direct naar ‘huis’ en niet naar kantoor. Ray of light!
Nu zit ik dus weer in Overpelt, met Deborah en er zijn een paar mensen ‘tussen projecten’. Het is wel een vreemd verhaal wat we hier doen. Mij is namelijk verteld dat alle drie journalisten teruggehaald werden, maar Todd komt niet. Vrij apart. Kamran had mij in Koeweit over de telefoon verteld dat er geen enkele reden tot zorg was, niets bijzonders, alleen wel met de aanvulling dat niet zeker is of ik terugga naar Koeweit. Dat hadden ze Deborah niet verteld, dus die heeft haar spullen nog bijna allemaal in Bahrein.
Nu is het verhaal echter zo dat ten eerste Kamran ontslag heeft genomen (wat niemand mij of Deborah officieel heeft verteld, wat ik ook wel apart vind, maar goed). Gisteren hadden Deborah en ik allebei afzonderlijk overleg met twee mensen van productie en met Anchi. Met haar en Kamran had ik het sollicitatiegesprek in januari. Van dat overleg werden we niet heel veel wijzer. Ze vonden dat het beter was als we vanuit Overpelt werkten, want dan kon Mona ons beter sturen. Dat begrijp ik niet helemaal, want Mona woont in New York! Er was echter niet veel ruimte voor vragen, want Anchi was niet in een opperbeste bui.
Ik heb het er gisteren lang over gehad met Deborah, tijdens de lunch en het avondeten. Gelukkig denken we precies hetzelfde over dit bedrijf (niet per definitie positief, vrees ik). We vragen ons nu ernstig af hoe lang ze van plan zijn ons hier te houden. De komende dagen/weken ga ik proberen daar achter te komen, en als blijkt dat een volgend vertrek er voorlopig niet in zit zal ik mijn werkverband hier eens ernstig overwegen. Het mag natuurlijk geen verrassing zijn dat ik het opbouwen van een carrière in Overpelt niet helemaal zie zitten.
Voor nu vind ik het wel erg leuk om hier te zijn, ik heb erg veel zin in vrijdag, paps en mams weer even zien, bezoekje brengen aan Groningen, helemaal niet verkeerd. Maar snel zal het wel weer kriebelen, want ik heb deze baan tenslotte aangenomen omdat het de mogelijkheid biedt (bood) de wereld wat te verkennen. Als dat dan niet gebeurt, tja...
Wat er ook gebeurt, ik heb de afgelopen 2,5 maand mogen doorbrengen in het Midden-Oosten en dat neemt niemand me meer af! Ik ben hier nu op kantoor gewoon erg mijn best aan het doen, en hopelijk komt er dan iets moois van!
Aan ieder van jullie: bedankt dat jullie ervoor gezorgd hebben dat het zonnetje hier schijnt. Warm is het niet, maar al dat licht (wat blijft het hier lang licht!) maakt de overgang minder pijnlijk ;-)
Wordt vervolgd....
Liefs,
Celine
-
17 April 2008 - 17:34
Frony:
En hoe waren de broodjes met kaas?!?
Maar klinkt niet echt tof allemaal. Hopelijk komen ze snel met iets waardoor je snel weer naar het buitenland kan!!
Anders moet je maar fixen dat je iets voor het EK kan schrijven... Okay je gaat dan wel naar Oostenrijk of Zwitserland, maar je bent toch weer even van huis...
Geniet van je weekend bij je ouders en natuurlijk met al je vrienden in Groningen!!
Grtz Frony -
17 April 2008 - 17:58
Trees:
Meid, het moge een schrale troost zijn, maar in alle sectoren van de maatschappij is er teugeswoordig maar eentje die machtig is en die heet "het management". Had je maar geen echt vak moeten leren! Mocht je halverwege Groningen willen uitrusten ... -
17 April 2008 - 18:38
Laura:
"Mij is namelijk vertelt"
"Kamran had mij in Koeweit over de telefoon vertelt"
"Dat hadden ze Deborah niet vertelt"
"wat niemand mij of Deborah officieel heeft vertelt"
Foei, foei.... viermaal dezelfde fout vlak achter elkaar ;-)
Begin je het Nederlands gewoon te verleren of ben je te zeer aan de luxe van een eindredactie gewend geraakt??
Het klinkt een beetje minder zonnig allemaal, op het moment. Hopelijk is het alleen een bottleneck in de organisatie en komt het snel weer op de rails, zodat jij weer naar spannender oorden kunt vertrekken. Gelukkig blijf je er zelf nuchter onder, je hebt groot gelijk!!
Ik hoop wel dat je in ieder geval nog lang genoeg blijft om elkaar even te kunnen zien.
Sterkte met de kou en de beslommeringen! -
17 April 2008 - 18:40
Thea:
Welkom thuis dan maar weer! We wachten wel af of er weer meer in het vat zit/komt te zitten.
Dag!
-
17 April 2008 - 20:17
Celine:
Schaaaaaam! Dankjewel Laura, ik heb het maar even aangepast... Kunnen we het erop houden dat ik al tijden in een Engelstalige omgeving verkeer?
Nog een keer schaam... -
18 April 2008 - 06:27
Laura:
Je bent in ieder geval wel consequent ;-) -
18 April 2008 - 06:49
Anke:
Nou, in ieder geval tijd om je in brussel even te komen opzoeken...laten we snel een datum prikken!!! Voor mij is de zondag een goeie, kan ik 's ochtends even wat ouwe rommel scoren in Waterloo!
X Anke -
19 April 2008 - 16:34
Leo:
Laura heeft mijn nevenfnctie al waargenomen, dus kon ik me aan mijn hoofdfunctie "vaderen" wijden. Van mij hoef je niet weer weg, maar als je verstandig bent, negeer je deze opmerking...
:-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
