Nieuwe kansen, nieuwe prijzen

Jaja, we doen hier alles dubbel of nog extra. Onze herkansing kerstmis bevalt me nu al, het is hier namelijk in 1 nacht veranderd in een prachtig winter wonderland! Voor het eerst is Vlad ook echt mooi om te zien... Dan mijn verjaardag, daar hebben we een festival van gemaakt, met maar liefst 3 ‘vieringen’. En over dubbele vieringen gesproken, jammer dat ik Chinees Nieuwjaar net zal missen, anders had ik dat ook twee keer!

Voordat ik verder ga wil ik iedereen hartelijk bedanken voor de nieuwjaarswensen en verjaardagsfelicitaties. Dankjulliewel!!

Donderdag gingen Georgia en ik naar de bibliotheek voor de American Corner, waar je, verrassend genoeg, Engelse boeken kan vinden. De trip naar de bibliotheek was weer een avontuur op zichzelf. Ik ben 3 stempels rijker, heb mijn paspoort moeten laten zien, 4 keer mijn handtekening gezet en twee keer mijn persoonsgegevens ingevuld.... Niets is eenvoudig in Rusland, daar ben ik nu ondertussen wel achter.

In de bieb wilde ik boeken vinden over Vlad en Primorski Krai, voor het essay dat ik nog voor de Vlad News moet schrijven. Voor het eerst in mijn leven heb ik in de bieb met een kaartenbak gewerkt, weer een ervaring rijker. Ze hadden helaas maar 3 relevante boeken, waarvan er één uitgeleend was. Het toeval wilde dat Reed, die we één keer eerder bij de kerk hadden ontmoet, net binnenkwam en vertelde dat hij dat boek thuis had. Ik heb het inmiddels van hem geleend, dus dat komt helemaal goed.

Na het bibliotheekbezoek zijn we met zijn drieën iets gaan eten, in Reeds woorden ‘lupper’. Ergens tussen lunch en avondeten. De tijd vloog voorbij, we hebben veel gepraat, vooral over Amerikaanse en Russische politiek. Reed was erg blij dat hij eindelijk mensen had gevonden die daar plezier in hebben, want de meeste Russen zijn niet geïnteresseerd in politiek. Als je ze vraagt wat ze van Poetin vinden, zeggen de meesten dat ze hem goed vinden. Waarom weten ze niet, of ze antwoorden ‘omdat hij zo knap is’. Gruwel!

Daarna heeft Reed ons meegenomen naar een poolcenter, jammer dat we daar niet eerder van wisten. Ik heb daar ook iets nieuws geleerd. Ik ben de naam vergeten, maar het komt er op neer dat je ook met zijn drieën kan poolen. Voor we het wisten was het voorbij elf uur en zei Georgia dat we net zo goed konden wachten tot mijn verjaardag begon en het dan vieren. Ik zou eigenlijk mijn verjaardag alleen zondag vieren, omdat op mijn echte verjaardag Laura nog in Moskou was en ze me smeekte vooral geen feestje zonder haar te hebben. Georgia vond een verjaardag zonder enige feestelijkheid te erg en stelde voor dat we op 5 januari in ieder geval uit eten zouden gaan. Nu kwam er dus nog een extra avond bij, totaal onverwacht omdat we alleen maar naar de bieb zouden gaan...

We gingen naar de Rock Bar, waar we – dit wordt een bekend verhaal ondertussen – aangesproken werden door Rita en Marina, twee zussen uit Chabarovsk die een paar dagen Vlad deden. Natuurlijk moest hun Engels op ons uitgetest worden. Toen het daadwerkelijk twaalf uur was hebben Georgia en Reed me getrakteerd op een waterpijp, erg lief! Redelijk op tijd zijn we naar huis gegaan, maar het was nog steeds vrij vroeg voor mijn gevoel toen ik werd wakker gebeld door EJ die me feliciteerde! Evengoed erg lief natuurlijk, dus nog bedankt!

’s Avonds gingen we uit eten, Georgia, ik en Reed. Reed had een Russisch meisje opgeduikeld in de bus, of zij hem eigenlijk. Ze was wel aardig, maar we waren niet heel treurig toen ze weer weg ging. We waren trouwens in een restaurant in een kelder waar mijn mobiel geen bereik had, dus pap en mam, als jullie nog gebeld hadden, daarom nam ik niet op... Sorry!

Met zijn drieën hebben we gegeten, en daarna zijn we wederom naar de Rock Bar geweest. We hadden de twijfelachtige eer de ‘spandex guy’ weer in actie te mogen zien. Dit keer was ik wel gewapend met een camera, zie hieronder het resultaat. Wat we ook van hem dachten, hij had wel een enorme entertainmentwaarde!

Daarna heb ik eindelijk, na vele voornemens, nu dan toch voor het eerst een Russische nachtclub van binnen gezien. Leuk was het wel, maar ook een tegenvaller. Een ruimte met een dansvloer, een bar met belachelijk goedkope drank en veel tieners. Ik heb er mijn tweede dansles gehad, dit keer van Reed. Nadat we het licht hadden uit gedaan begon het als klapper op de vuurpijl te sneeuwen toen we weer buiten stonden. We dachten nog dat het een miezerige hoeveelheid was, maar toen we zaterdagmorgen (of beter gezegd ‘middag’) wakker werden was de hele stad wit. Het mooie was dat de wind er de hele tijd me had kunnen spelen wat zorgde voor mooie ‘duintjes’, een erg mooi effect.

Zaterdag ben ik een beetje bij gekomen, want zondag had ik mijn officiële verjaardagsfeestje. Het was echt een fantastische avond met allemaal leuke mensen en een gitaar. Prachtige combinatie! Ik had precies genoeg drank in huis gehaald, ik heb een halve fles (uitermate slechte en zoete) witte wijn over, verder is alles op! De voorbereidingen van het feestje toonden mij de pluspuntjes van het feit dat ik binnenkort weer in Groningen ben. Ik heb twee appelcakes gemaakt. De eerste was scheef omdat de hitteverdeling slecht was. De tweede heb ik in een andere oven gemaakt en de binnenkant was nog niet gaar terwijl de bodem diep- en diepzwart was.... Gelukkig hadden Laura, Mugi en Tjikako een taart meegenomen en samen met die had ik aan de scheve taart genoeg. Evengoed ben ik blij dat ik straks weer gebruik kan maken van onze prachtige en onverwoestbare oven!

Dat was het weer voor deze keer. De volgende keer misschien nog één keer uit Vlad, en anders uit Harbin!

Liefs,
Celine