Afscheid van Anja...
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Celine
22 December 2006 | Rusland, Vladivostok
Hallo weer allemaal!
Komt iedereen al een beetje in de kerststemming? Het valt hier niet zo mee, aangezien Russisch kerstmis pas in januari is en ze het daarbij niet heel enthousiast vieren. We gaan er wel iets moois van maken, met z’n allen eten, zoals het hoort. Ik heb vandaag een paar kleinigheidjes voor de meiden (= Laura, Mugi, Astrid en Georgia) gekocht. Dat helpt wel om in de stemming te komen, overigens.
Tante Marjolein: ik hoop op een witte kerst voor jullie. Hier wordt het waarschijnlijk iets grijzig… Het heeft een beetje gesneeuwd, maar het dooit ook weer. Jammer….
Eugénie: wat leuk dat je er ook bij bent (Olga, bedankt daarvoor). Groetjes terug voor jou en tante José.
Michiel: dank! Ik doe mijn best. En Georgia is het met je eens.
Monique: hmpf, nou ja, fijn dat het fijn was in Fransum! Het vlaggetje was gemaakt door docenten van de Russische school, maar natuurlijk niet voordat ze me gevraagd hadden hoe onze vlag eruit ziet, haha.
Tante Thea: ik had nog getwijfeld of ik een oranje shirt aan zou trekken, maar toch niet gedaan. Een toeter en een hoedje was misschien wel leuk geweest...
Laura: nog niets ontvangen, helaas, maar ik blijf kijken. En het is natuurlijk de gedachte die telt, en die is overgekomen! Dankjewel!
Deze week was eigenlijk niet zo heel leuk. Ten eerste was ik wat ziekjes. Ik ben maandag en dinsdag thuis gebleven. Om het nog erger te maken is Anja dinsdag naar huis gegaan. Ze heeft me dus alleen gelaten met Olja... Zondag hadden we een klein afscheidsfeestje voor haar, met zo’n beetje iedereen. Maandag hebben we het nog eens dunnetjes over gedaan, dit keer met alleen de meiden. Het was heel gezellig, maar daarna vond ik het niet zo leuk dat het echt een afscheid was. Anja is een heel leuk kamergenootje geweest. Na het feestje deed Olja stom, dus dat maakte het niet beter. Ik had samen met Georgia een Russische meisje ontmoet, die me twee CD’s met Russische muziek kwam brengen, omdat we het over muziek hadden gehad. Heel attent, ik was er heel blij mee, meteen op de computer gezet. Nadat ze weg was zei Olja dat ze wilde dat het meisje in kwestie nooit meer in onze kamer kwam. Ze kent haar uit Nachodka, waar ze allebei vandaan komen en kennelijk heeft ze slechte ervaringen met haar. Ze wilde niet zeggen waarom... Dat werkt voor mij alleen niet zo goed. Ik ga niet zeggen ‘je mag mijn kamer niet in, want mijn ‘psycho-roommate’ wil dat niet’. Dat druist een beetje in tegen de Russische gastvrijheid. Om het nog erger te maken zei Olja dat als ze wel nog eens in onze kamer kwam, onze ‘treatment will get worse and worse and worse’. Heel apart. Ik heb serieus nagedacht om een andere kamer te vragen, maar de volgende dag was alles weer best. Het betreffende meisje is niet meer langs geweest, maar als ze wel komt, laat ik haar toch echt wel binnen. Ik betaal ook huur! Olja en ik hebben het er niet meer over gehad en ik vind het wel best zo. Als zij vervolgens zin heeft om onze ‘treatment’ te verslechteren, nou ja, dan zal ik wel veel tijd doorbrengen op de kamers van Georgia en Laura. Georgia bood zelfs aan om haar kamer te delen, als het echt te erg wordt...
Genoeg geklaag! Tijd voor iets leukers. Deze week ben ik met een Chinese klasgenoot naar het Chinese consulaat geweest. Die was dicht, maar er was wel een klein kantoortje in de buurt waar je ook toeristenvisa kan aanvragen. Dat heb ik dus gedaan, met dank aan Denis. Donderdag ben ik er nog een keer geweest, dit keer om Georgia de weg te wijzen. Als we geen staatsvijanden blijken zullen we volgende week allebei in het bezit zijn van een visum voor China, hoera! Mensen op school vinden het overigens maar maf, dat twee niet-Chinees sprekende meiden naar China gaan. Al die zorgen, ik maak me er niet druk om. Ik heb twee handen en een aanwijsboekje (boekje met plaatjes met zo’n beetje alles wat je maar nodig kan hebben op reis, zodat je de taalbarrière enigszins kunt doorbreken. Wouter en Anneke, bedankt daarvoor, het gaat nu echt goed van pas komen!).
Vanavond is er weer een samen zijn op Laura’s kamer, dit keer voor Astrid’s verjaardag. Zij gaat volgende week ook weer naar huis, helaas. Het duurt voor mij overigens ook niet lang meer. De planning is ergens halverwege januari naar China te gaan en daarna kom ik weer thuis, snif en gelukkig. Ik wil er nu nog niet te veel over nadenken. Er zijn echt wel dingen die ik mis, maar 3 maanden gaan zo snel voorbij! Gelukkig heb ik dan het vooruitzicht van het bezoek van Laura en Georgia in Nederland. Georgia komt naar Nederland ergens in mei of juni, in het kader van ‘ik ga de Trans-Siberië-expres westwaards doen en wil dan nog meer van Europa zien’ en vindt dat Amsterdam dan ook maar aan bod moet komen. Laura gaat in juni of juli, dat weet ik even niet meer, weer naar huis en heeft een overstap in Amsterdam. Dat wordt leuk!
Ow, ik heb trouwens nog nieuwtjes: Leslie komt de derde week van januari weer terug. Ik mis haar dan net, maar gelukkig voor haar ziet haar herstel er goed uit. Dan nog een roddel: Dasha en Laura zijn een stelletje geworden: er is geknuffeld en gezoend, en Laura is op het moment ergens op een enorme roze wolk. We zijn heel blij voor haar!
Dat was het weer voor deze keer. Vergeet niet bij het vorige verhaal te kijken naar de foto’s. Dan wil ik iedereen een heeeeeel fijne kerst wensen! Geniet ervan, eet lekker maar niet te veel (ik zal ook proberen me daar aan te houden)!
Liefs,
Celine
Komt iedereen al een beetje in de kerststemming? Het valt hier niet zo mee, aangezien Russisch kerstmis pas in januari is en ze het daarbij niet heel enthousiast vieren. We gaan er wel iets moois van maken, met z’n allen eten, zoals het hoort. Ik heb vandaag een paar kleinigheidjes voor de meiden (= Laura, Mugi, Astrid en Georgia) gekocht. Dat helpt wel om in de stemming te komen, overigens.
Tante Marjolein: ik hoop op een witte kerst voor jullie. Hier wordt het waarschijnlijk iets grijzig… Het heeft een beetje gesneeuwd, maar het dooit ook weer. Jammer….
Eugénie: wat leuk dat je er ook bij bent (Olga, bedankt daarvoor). Groetjes terug voor jou en tante José.
Michiel: dank! Ik doe mijn best. En Georgia is het met je eens.
Monique: hmpf, nou ja, fijn dat het fijn was in Fransum! Het vlaggetje was gemaakt door docenten van de Russische school, maar natuurlijk niet voordat ze me gevraagd hadden hoe onze vlag eruit ziet, haha.
Tante Thea: ik had nog getwijfeld of ik een oranje shirt aan zou trekken, maar toch niet gedaan. Een toeter en een hoedje was misschien wel leuk geweest...
Laura: nog niets ontvangen, helaas, maar ik blijf kijken. En het is natuurlijk de gedachte die telt, en die is overgekomen! Dankjewel!
Deze week was eigenlijk niet zo heel leuk. Ten eerste was ik wat ziekjes. Ik ben maandag en dinsdag thuis gebleven. Om het nog erger te maken is Anja dinsdag naar huis gegaan. Ze heeft me dus alleen gelaten met Olja... Zondag hadden we een klein afscheidsfeestje voor haar, met zo’n beetje iedereen. Maandag hebben we het nog eens dunnetjes over gedaan, dit keer met alleen de meiden. Het was heel gezellig, maar daarna vond ik het niet zo leuk dat het echt een afscheid was. Anja is een heel leuk kamergenootje geweest. Na het feestje deed Olja stom, dus dat maakte het niet beter. Ik had samen met Georgia een Russische meisje ontmoet, die me twee CD’s met Russische muziek kwam brengen, omdat we het over muziek hadden gehad. Heel attent, ik was er heel blij mee, meteen op de computer gezet. Nadat ze weg was zei Olja dat ze wilde dat het meisje in kwestie nooit meer in onze kamer kwam. Ze kent haar uit Nachodka, waar ze allebei vandaan komen en kennelijk heeft ze slechte ervaringen met haar. Ze wilde niet zeggen waarom... Dat werkt voor mij alleen niet zo goed. Ik ga niet zeggen ‘je mag mijn kamer niet in, want mijn ‘psycho-roommate’ wil dat niet’. Dat druist een beetje in tegen de Russische gastvrijheid. Om het nog erger te maken zei Olja dat als ze wel nog eens in onze kamer kwam, onze ‘treatment will get worse and worse and worse’. Heel apart. Ik heb serieus nagedacht om een andere kamer te vragen, maar de volgende dag was alles weer best. Het betreffende meisje is niet meer langs geweest, maar als ze wel komt, laat ik haar toch echt wel binnen. Ik betaal ook huur! Olja en ik hebben het er niet meer over gehad en ik vind het wel best zo. Als zij vervolgens zin heeft om onze ‘treatment’ te verslechteren, nou ja, dan zal ik wel veel tijd doorbrengen op de kamers van Georgia en Laura. Georgia bood zelfs aan om haar kamer te delen, als het echt te erg wordt...
Genoeg geklaag! Tijd voor iets leukers. Deze week ben ik met een Chinese klasgenoot naar het Chinese consulaat geweest. Die was dicht, maar er was wel een klein kantoortje in de buurt waar je ook toeristenvisa kan aanvragen. Dat heb ik dus gedaan, met dank aan Denis. Donderdag ben ik er nog een keer geweest, dit keer om Georgia de weg te wijzen. Als we geen staatsvijanden blijken zullen we volgende week allebei in het bezit zijn van een visum voor China, hoera! Mensen op school vinden het overigens maar maf, dat twee niet-Chinees sprekende meiden naar China gaan. Al die zorgen, ik maak me er niet druk om. Ik heb twee handen en een aanwijsboekje (boekje met plaatjes met zo’n beetje alles wat je maar nodig kan hebben op reis, zodat je de taalbarrière enigszins kunt doorbreken. Wouter en Anneke, bedankt daarvoor, het gaat nu echt goed van pas komen!).
Vanavond is er weer een samen zijn op Laura’s kamer, dit keer voor Astrid’s verjaardag. Zij gaat volgende week ook weer naar huis, helaas. Het duurt voor mij overigens ook niet lang meer. De planning is ergens halverwege januari naar China te gaan en daarna kom ik weer thuis, snif en gelukkig. Ik wil er nu nog niet te veel over nadenken. Er zijn echt wel dingen die ik mis, maar 3 maanden gaan zo snel voorbij! Gelukkig heb ik dan het vooruitzicht van het bezoek van Laura en Georgia in Nederland. Georgia komt naar Nederland ergens in mei of juni, in het kader van ‘ik ga de Trans-Siberië-expres westwaards doen en wil dan nog meer van Europa zien’ en vindt dat Amsterdam dan ook maar aan bod moet komen. Laura gaat in juni of juli, dat weet ik even niet meer, weer naar huis en heeft een overstap in Amsterdam. Dat wordt leuk!
Ow, ik heb trouwens nog nieuwtjes: Leslie komt de derde week van januari weer terug. Ik mis haar dan net, maar gelukkig voor haar ziet haar herstel er goed uit. Dan nog een roddel: Dasha en Laura zijn een stelletje geworden: er is geknuffeld en gezoend, en Laura is op het moment ergens op een enorme roze wolk. We zijn heel blij voor haar!
Dat was het weer voor deze keer. Vergeet niet bij het vorige verhaal te kijken naar de foto’s. Dan wil ik iedereen een heeeeeel fijne kerst wensen! Geniet ervan, eet lekker maar niet te veel (ik zal ook proberen me daar aan te houden)!
Liefs,
Celine
-
22 December 2006 - 09:20
Leo:
Bij keelpijn en zo smeert suikerstroop (al dan niet met smaak+alcohol) de keel wel veel beter dan wodka natuurlijk...
Misschien heb je je zere keeltje wel aan "Spits in de Vrieskou" te danken...
Maak er gezellige dagen van! -
22 December 2006 - 12:19
Thea:
Celientje, ik wens je, ook namens Gerard, een fijne Kerst, zonder ziek te zijn. En ja, die Spits, daar zit wel wat in! -
22 December 2006 - 16:24
Laura:
Nou ik ben het wel met je eens dat het om het idee gaat, maarrrrrrrrr.... omdat ik per se mijn geschreven cyrillisch wilde oefenen en dus niet gewoon de blokletters van word wilde kopiëren maar alles netjes wilde omzetten heb ik ongeveer 40 minuten over de envelop gedaan, en in zo'n geval heb ik liever wel dat de moeite niet voor niets is geweest!!!
Verder bedankt voor de foto. Hij ziet er inderdaad behoorlijk goed uit, je zou het bijna jammer vinden dat je niet in Amerika bij hem in de buurt woonde ;)
Wat leuk ook voor Laura dat dat meisje ook op haar bleek te vallen! Op zich voelen ze het vaak wel goed aan, maar in een andere cultuur lijkt het me toch wel lastig. Hoe staat men in Rusland eigenlijk uberhaupt tegenover homoseksualiteit?
Verder wilde ik ook nog zeggen: mocht je met een van je logé's nog ooit behoefte hebben aan een slaapplek in Amsterdam, dan ben je hier altijd welkom!
Fijne kerst daar in ieder geval, mocht mijn kaart daar niet meer op tijd voor aankomen... -
26 December 2006 - 15:37
Sabien:
Hey Celientje, veel te lang gewacht om op je site te kijken. Ziet en kinkt super. Ook ziek zijn in het buitenland hoort erbij! Hoop dat je kerst nog een beetje te doen was en in ieder geval hebben ze daar wel oud en nieuw. Geniet er nog lekker van (ook het rondreizen, is namelijk zooo leuk!)
Dikke zoen, bien -
27 December 2006 - 13:18
Anke:
Nog een fijne kerst Celientje, en veel plezier met oud en nieuw. Hugo en ik gaan het in Rome vieren, sinds 6-vwo ben ik er niet meer geweest, dus het wordt wel tof.
Super dat je naar China gaat, voor Beijing, staat ook nog op mijn lijstje.
Als je nog tips en trucs voor China wilt, ik kan je misschien helpen....laat maar weten. Bereid je in ieder geval voor op een berg afdingen...veel plezier!!!! x Anke -
27 December 2006 - 13:44
Wouter:
leuk dat het boekje dan eindelijk van pas gaat komen.hoop dat je goeie kerstdagen hebt gehad.geniet van je laatste weken en tot snel.groeten wouter&anneke en iedereen van cum natuurlijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
