Zwaar weekend
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Celine
22 Maart 2008 | Verenigde Arabische Emiraten, Abu Dhabi
Salam aleikum!
Ik kom net uit het vliegtuig gerold, maar ik kan jullie natuurlijk niet lang laten wachten op verhalen van Abu Dhabi! Ik kan het snel omschrijven: het was weer afzien...
Deborah was dus uitgenodigd door sjeik N. om naar Abu Dhabi te komen. Lieke, die nu bij Deborah in huis zit in Bahrein, en ik mochten mee. Ik had Lieke nog niet ontmoet, maar dat bleek al gauw geen probleem; erg leuke meid en we hebben veel gelachen.
Donderdagochtend begon de pret. In eerste instantie zouden we donderdagavond gaan, omdat dan meestal het weekend begint. Afgelopen donderdag was echter een islamitische feestdag, dus had het reisbureau ons maar gewoon op een ochtendvlucht gezet. Prima, maar daarvoor hadden ze de vlucht omgeboekt waardoor op mijn vlucht de businessclass vol zat. Daar had N. wel voor betaald, maar goed. Ik vond het eigenlijk wel prima, want na één keer die luxe is economy een behoorlijke stap terug, en zolang ik niet weet wat ik mis... Op mijn stoel na had ik verder wel de luxe van businessclass, zoals geen rijen en de lounge op het vliegveld. Kan ik best aan wennen!
Aangekomen in Abu Dhabi koos ik natuurlijk de verkeerde rij, waardoor Lieke en Deborah, die een kwartier later aankwamen dan ik, eerder door de douane waren dan ik... De man aan de balie snapte ook niet veel van mijn paspoort geloof ik, omdat mijn stempels niet op volgorde zijn gezet. Die twee stempels op de pagina ‘kinderen’ maakt het ook niet duidelijker... Kennelijk heb ik meisje Servië en jongetje Koeweit op de wereld gezet. Moeder en kinderen maken het overigens uitstekend. Maar goed, uiteindelijk kon ik door. We werden naar het hotel gebracht, het niet gekke ‘Royal Meridien’. Zoek het maar eens op op internet.... Weer een vijfsterren hotel, maar eigenlijk wel een tikje gelikter dan het Crowne Plaza waar ik nu in zit. Hermes badproducten, goed gevulde minibar, enzovoorts. Vooral Lieke en Deborah vonden het fantastisch, omdat zij in vergelijking hiermee toch een beetje een matig appartement in Bahrein hebben. We besloten dan ook vrij snel dat we geen overnachting in de woestijn wilden. Waarom op de grond slapen als je toegang hebt tot zo’n hotel?
Anyway, mijn kamer was op de 23e verdieping, wat een record is voor mij. Nooit eerder zo hoog de nacht doorgebracht! Nee, helaas, het helpt je niet beter slapen... (ben de laatste weken halve nachten op, beetje jammer). We hebben alle drie even gesetteld en daarna een biertje uit mijn minibar gedronken (na bijna drie weken Koeweit was dat toch wel erg heerlijk!) en van het uitzicht (op zee) genoten. Toen op naar het Sheraton voor het strand. Het enige nadeel van het Meridien was namelijk dat er geen strand was. Deborah was al eerder naar binnen gesneakt, dus die wist hoe de boel te belazeren... Okee, niet heel netjes, ik weet het.... Daar hebben we lekker gelegen, gelachen (toekomstige echtgenoten voor elkaar uitgezocht...) en gezwommen tot etenstijd.
Eten deden we in het visrestaurant, niet slecht! ‘s Avonds besloten we dat we naar de dansclub ‘Embassy’ in het Emirates Palace zouden gaan. Het Emirates Palace is naar schatting het duurste hotel ooit gebouwd en trekt mensen aan als Bill Clinton en Robert de Niro. Het bleek een peperdure tent, en bijna iedereen komt er alleen om te kunnen zeggen dat ze er geweest zijn, bleek al snel. Totaal geen sfeer! Gelukkig was Deborah erbij om de zoveelste man om haar vinger te winden, die ons meenam naar Zinith, in het Sheraton. Dat bleek veel leuker. We hebben daar ook drie heel leuke jongens uit West-Afrika (Danny, Saleh en Abdullah) ontmoet, waar we ook veel mee gelachen hebben. Abdullah zag ik net nog, het blijkt dat hij op het vliegveld werkt! Ik herkende hem alleen niet, zo in zijn uniform, oeps!
Om een uur of drie vonden we het toch hoog tijd en zijn we naar huis gegaan. Vrijdag wilden we kijken of we een woestijnsafari (zonder overnachting) konden doen, maar helaas, volgeboekt! In plaats daarvan heeft Mohammed, een werknemer van sjeik N., ons rondgereden. We hebben de sjeik zelf niet gezien, hij was naar Dubai gevlogen (wat ik bijzonder vind, aangezien Dubai anderhalf uur rijden is...). Erg jammer, want we, vooral Lieke en ik, wilden hem natuurlijk graag persoonlijk bedanken. Iemand die zo’n heel weekend voor je betaald zonder je ooit gezien te hebben! Maar we gaan hem de foto’s sturen, hebben we afgesproken.
Anyway, Mohammed kwam ons dus entertainen. Eerst naar een kamelenrace. Op zich is dat niet zo heel interessant, maar je moet er toch een keer geweest zijn. Mohammed heeft ons het VIP-gedeelte in geloodsd... De baan is 6 km lang, en je ziet die kamelen dus eigenlijk alleen als ze recht voor je zijn. De rest kun je op tv volgen. Wij zaten aan de finish, das dan wel weer grappig. Bovendien kwamen we door de ruimte waar ze de nabeschouwing deden! Camera’s erop, ‘actie!’. Ik geloof dus dat ik ook wat beroemdheden van dichtbij heb gezien.... De Abu Dhabi-variant van Johan Cruijff, stel ik me zo voor. Die kamelen zien er trouwens behoorlijk suf uit, zo op de hol. Vroeger werden er kindslaven uit Pakistan als jockeys ingezet, maar die zijn inmiddels vervangen door robots.... Ja, robots! Daar steekt een zweepje uit die af en toe een tik uitdeelt als de kameel te lui wordt. Bizar! En het leukste: die robot wordt aangekleed....
In de buurt van de racebaan was er een kamelenmarkt, waar we eerst heengegaan zijn, omdat we wat vroeg waren voor de race. Kamelen geaaid, gevoerd, op de kiek gezet, enzovoorts. Er waren kamelen bij die anderhalf miljoen waard zijn. Ik ben vergeten in welke munt dat was, maar zelfs als het om dirhams ging lijkt het mij behoorlijk veel!
Na de race zijn we zelf de baan over gereden, met de auto. Daarna terug naar de kamelenmarkt, waar Mohammed een vriend van hem had gebeld om ons op zo’n gevaarte te zetten. Ja, een kameel dus. Ik had eens ergens gelezen dat het een tricky gebeurtenis is, als het beest opstaat. Dat je moet oppassen dat je er niet af kukelt. Ik dacht nog, wat een onzin. Niet dus! Gelukkig werden we vastgehouden, anders was het goed fout gegaan! Nou ja, daar zit je dan... Vervolgens hebben we wat kamelenmelk geproefd, recht uit de kameel, nog op lichaamstemperatuur. Het was echt verrassend lekker! Het smaakt een beetje zoeter dan koemelk.
Daarna heeft Mohammed ons naar wat ik maar de koninklijke stallen zal noemen gebracht. Daar sta je dan, te flirten met de Arabische volbloed van de sjeik van Dubai... Het klikte heel goed, maar het schijnt lastig te zijn om met een paard te trouwen. Toch maar niet dan. Vooral Lieke had het naar haar zin, paarden zijn haar ding. Er waren behalve die van Dubai paarden van zo’n beetje alle leiders van elk emiraat. Die paarden zijn echt heel erg mooi, maar wel veel kleiner dan ik verwacht had.
Vervolgens zijn we nog even een (kunstmatige) berg opgereden voor het uitzicht. We waren net te laat voor de zonsondergang (echt twee minuten), maar het was evengoed mooi. We waaiden wel bijna weg, dus lang zijn we niet gebleven.
Terug in het hotel maakten we ons op voor een tweede avond op stap. Eerst Italiaans gegeten in het hotel. We hebben wat gedold met de ober, die bij elke gang een foto van ons moest maken... Arme man. Carpaccio gehad, eend, en tiramisu. Aaaah, heerlijk! Daarna een paar biertjes gedaan bij PJ O’Reilly’s, de Ierse pub bij ons hotel. Daarna nog even de dansvloer op en de tijd vloog weer voorbij.
Vandaag hebben Lieke en ik eigenlijk alleen aan het zwembad gelegen (schaam) terwijl Deborah zich heeft laten verwennen in de schoonheidssalon (ook zo’n beetje de hele dag ja, haha!). Daar valt dus eigenlijk niet zo heel veel over te vertellen, behalve dan dat het heerlijk was!
Mijn vlucht was eerder dan die van Deborah en Lieke, dus ben ik alleen terug naar het vliegveld gegaan. Maar goed dat ik businessclass vloog, anders was ik mooi te laat geweest! Tijd vergeten aan het zwembad, en oeps, die vlucht is een half uur eerder dan waarop ik gerekend had... Maar goed, met businessclass mag je dus de tijd nemen. En rara, op de terugvlucht was er wel plek voor me! Dag economy! En nu hebben we dus de poppen aann het dansen. Ik wil inderdaad maar matig terug naar economy class... Wat een luxe. Eten met echt bestek, een stoel die helemaal naar beneden kan tot bed (handig, op een vlucht van een uurtje!), enneh, voor het opstijgen een welkomstdrankje. Blieft u een glaasje champagne, mevrouw?
En toen was ik dus weer terug in Koeweit. Ook niet slecht, haha. Weer een leuk ontvangst gehad bij de visumuitgifte. Welkom terug, mevrouw! Echt, die mensen hier zijn zo lief! De hotelchauffeur vertelde dat hete hier in het weekend 40 graden is geweest (het was veel koeler in Abu Dhabi) en op weg naar het hotel, om half negen, was het nog 32 graden...
Helaas, geen foto’s vandaag! De batterijen van mijn camera zijn leeg, en die heb ik nodig om de foto’s er vanaf te halen. Die komen dus later!
Zo, ik ga mijn welverdiende slaapje doen, na zo’n zwaar weekend. Gelukkig weet ik mij gesteund door jullie. Het sterkt mij enorm, en ik zou het volhouden zonder jullie steun. De gedachte dat jullie met mij mee voelen... Gedeelde smart he? Bedankt dus, lieve mensen! ;-)
Knuffel,
Celine
Ik kom net uit het vliegtuig gerold, maar ik kan jullie natuurlijk niet lang laten wachten op verhalen van Abu Dhabi! Ik kan het snel omschrijven: het was weer afzien...
Deborah was dus uitgenodigd door sjeik N. om naar Abu Dhabi te komen. Lieke, die nu bij Deborah in huis zit in Bahrein, en ik mochten mee. Ik had Lieke nog niet ontmoet, maar dat bleek al gauw geen probleem; erg leuke meid en we hebben veel gelachen.
Donderdagochtend begon de pret. In eerste instantie zouden we donderdagavond gaan, omdat dan meestal het weekend begint. Afgelopen donderdag was echter een islamitische feestdag, dus had het reisbureau ons maar gewoon op een ochtendvlucht gezet. Prima, maar daarvoor hadden ze de vlucht omgeboekt waardoor op mijn vlucht de businessclass vol zat. Daar had N. wel voor betaald, maar goed. Ik vond het eigenlijk wel prima, want na één keer die luxe is economy een behoorlijke stap terug, en zolang ik niet weet wat ik mis... Op mijn stoel na had ik verder wel de luxe van businessclass, zoals geen rijen en de lounge op het vliegveld. Kan ik best aan wennen!
Aangekomen in Abu Dhabi koos ik natuurlijk de verkeerde rij, waardoor Lieke en Deborah, die een kwartier later aankwamen dan ik, eerder door de douane waren dan ik... De man aan de balie snapte ook niet veel van mijn paspoort geloof ik, omdat mijn stempels niet op volgorde zijn gezet. Die twee stempels op de pagina ‘kinderen’ maakt het ook niet duidelijker... Kennelijk heb ik meisje Servië en jongetje Koeweit op de wereld gezet. Moeder en kinderen maken het overigens uitstekend. Maar goed, uiteindelijk kon ik door. We werden naar het hotel gebracht, het niet gekke ‘Royal Meridien’. Zoek het maar eens op op internet.... Weer een vijfsterren hotel, maar eigenlijk wel een tikje gelikter dan het Crowne Plaza waar ik nu in zit. Hermes badproducten, goed gevulde minibar, enzovoorts. Vooral Lieke en Deborah vonden het fantastisch, omdat zij in vergelijking hiermee toch een beetje een matig appartement in Bahrein hebben. We besloten dan ook vrij snel dat we geen overnachting in de woestijn wilden. Waarom op de grond slapen als je toegang hebt tot zo’n hotel?
Anyway, mijn kamer was op de 23e verdieping, wat een record is voor mij. Nooit eerder zo hoog de nacht doorgebracht! Nee, helaas, het helpt je niet beter slapen... (ben de laatste weken halve nachten op, beetje jammer). We hebben alle drie even gesetteld en daarna een biertje uit mijn minibar gedronken (na bijna drie weken Koeweit was dat toch wel erg heerlijk!) en van het uitzicht (op zee) genoten. Toen op naar het Sheraton voor het strand. Het enige nadeel van het Meridien was namelijk dat er geen strand was. Deborah was al eerder naar binnen gesneakt, dus die wist hoe de boel te belazeren... Okee, niet heel netjes, ik weet het.... Daar hebben we lekker gelegen, gelachen (toekomstige echtgenoten voor elkaar uitgezocht...) en gezwommen tot etenstijd.
Eten deden we in het visrestaurant, niet slecht! ‘s Avonds besloten we dat we naar de dansclub ‘Embassy’ in het Emirates Palace zouden gaan. Het Emirates Palace is naar schatting het duurste hotel ooit gebouwd en trekt mensen aan als Bill Clinton en Robert de Niro. Het bleek een peperdure tent, en bijna iedereen komt er alleen om te kunnen zeggen dat ze er geweest zijn, bleek al snel. Totaal geen sfeer! Gelukkig was Deborah erbij om de zoveelste man om haar vinger te winden, die ons meenam naar Zinith, in het Sheraton. Dat bleek veel leuker. We hebben daar ook drie heel leuke jongens uit West-Afrika (Danny, Saleh en Abdullah) ontmoet, waar we ook veel mee gelachen hebben. Abdullah zag ik net nog, het blijkt dat hij op het vliegveld werkt! Ik herkende hem alleen niet, zo in zijn uniform, oeps!
Om een uur of drie vonden we het toch hoog tijd en zijn we naar huis gegaan. Vrijdag wilden we kijken of we een woestijnsafari (zonder overnachting) konden doen, maar helaas, volgeboekt! In plaats daarvan heeft Mohammed, een werknemer van sjeik N., ons rondgereden. We hebben de sjeik zelf niet gezien, hij was naar Dubai gevlogen (wat ik bijzonder vind, aangezien Dubai anderhalf uur rijden is...). Erg jammer, want we, vooral Lieke en ik, wilden hem natuurlijk graag persoonlijk bedanken. Iemand die zo’n heel weekend voor je betaald zonder je ooit gezien te hebben! Maar we gaan hem de foto’s sturen, hebben we afgesproken.
Anyway, Mohammed kwam ons dus entertainen. Eerst naar een kamelenrace. Op zich is dat niet zo heel interessant, maar je moet er toch een keer geweest zijn. Mohammed heeft ons het VIP-gedeelte in geloodsd... De baan is 6 km lang, en je ziet die kamelen dus eigenlijk alleen als ze recht voor je zijn. De rest kun je op tv volgen. Wij zaten aan de finish, das dan wel weer grappig. Bovendien kwamen we door de ruimte waar ze de nabeschouwing deden! Camera’s erop, ‘actie!’. Ik geloof dus dat ik ook wat beroemdheden van dichtbij heb gezien.... De Abu Dhabi-variant van Johan Cruijff, stel ik me zo voor. Die kamelen zien er trouwens behoorlijk suf uit, zo op de hol. Vroeger werden er kindslaven uit Pakistan als jockeys ingezet, maar die zijn inmiddels vervangen door robots.... Ja, robots! Daar steekt een zweepje uit die af en toe een tik uitdeelt als de kameel te lui wordt. Bizar! En het leukste: die robot wordt aangekleed....
In de buurt van de racebaan was er een kamelenmarkt, waar we eerst heengegaan zijn, omdat we wat vroeg waren voor de race. Kamelen geaaid, gevoerd, op de kiek gezet, enzovoorts. Er waren kamelen bij die anderhalf miljoen waard zijn. Ik ben vergeten in welke munt dat was, maar zelfs als het om dirhams ging lijkt het mij behoorlijk veel!
Na de race zijn we zelf de baan over gereden, met de auto. Daarna terug naar de kamelenmarkt, waar Mohammed een vriend van hem had gebeld om ons op zo’n gevaarte te zetten. Ja, een kameel dus. Ik had eens ergens gelezen dat het een tricky gebeurtenis is, als het beest opstaat. Dat je moet oppassen dat je er niet af kukelt. Ik dacht nog, wat een onzin. Niet dus! Gelukkig werden we vastgehouden, anders was het goed fout gegaan! Nou ja, daar zit je dan... Vervolgens hebben we wat kamelenmelk geproefd, recht uit de kameel, nog op lichaamstemperatuur. Het was echt verrassend lekker! Het smaakt een beetje zoeter dan koemelk.
Daarna heeft Mohammed ons naar wat ik maar de koninklijke stallen zal noemen gebracht. Daar sta je dan, te flirten met de Arabische volbloed van de sjeik van Dubai... Het klikte heel goed, maar het schijnt lastig te zijn om met een paard te trouwen. Toch maar niet dan. Vooral Lieke had het naar haar zin, paarden zijn haar ding. Er waren behalve die van Dubai paarden van zo’n beetje alle leiders van elk emiraat. Die paarden zijn echt heel erg mooi, maar wel veel kleiner dan ik verwacht had.
Vervolgens zijn we nog even een (kunstmatige) berg opgereden voor het uitzicht. We waren net te laat voor de zonsondergang (echt twee minuten), maar het was evengoed mooi. We waaiden wel bijna weg, dus lang zijn we niet gebleven.
Terug in het hotel maakten we ons op voor een tweede avond op stap. Eerst Italiaans gegeten in het hotel. We hebben wat gedold met de ober, die bij elke gang een foto van ons moest maken... Arme man. Carpaccio gehad, eend, en tiramisu. Aaaah, heerlijk! Daarna een paar biertjes gedaan bij PJ O’Reilly’s, de Ierse pub bij ons hotel. Daarna nog even de dansvloer op en de tijd vloog weer voorbij.
Vandaag hebben Lieke en ik eigenlijk alleen aan het zwembad gelegen (schaam) terwijl Deborah zich heeft laten verwennen in de schoonheidssalon (ook zo’n beetje de hele dag ja, haha!). Daar valt dus eigenlijk niet zo heel veel over te vertellen, behalve dan dat het heerlijk was!
Mijn vlucht was eerder dan die van Deborah en Lieke, dus ben ik alleen terug naar het vliegveld gegaan. Maar goed dat ik businessclass vloog, anders was ik mooi te laat geweest! Tijd vergeten aan het zwembad, en oeps, die vlucht is een half uur eerder dan waarop ik gerekend had... Maar goed, met businessclass mag je dus de tijd nemen. En rara, op de terugvlucht was er wel plek voor me! Dag economy! En nu hebben we dus de poppen aann het dansen. Ik wil inderdaad maar matig terug naar economy class... Wat een luxe. Eten met echt bestek, een stoel die helemaal naar beneden kan tot bed (handig, op een vlucht van een uurtje!), enneh, voor het opstijgen een welkomstdrankje. Blieft u een glaasje champagne, mevrouw?
En toen was ik dus weer terug in Koeweit. Ook niet slecht, haha. Weer een leuk ontvangst gehad bij de visumuitgifte. Welkom terug, mevrouw! Echt, die mensen hier zijn zo lief! De hotelchauffeur vertelde dat hete hier in het weekend 40 graden is geweest (het was veel koeler in Abu Dhabi) en op weg naar het hotel, om half negen, was het nog 32 graden...
Helaas, geen foto’s vandaag! De batterijen van mijn camera zijn leeg, en die heb ik nodig om de foto’s er vanaf te halen. Die komen dus later!
Zo, ik ga mijn welverdiende slaapje doen, na zo’n zwaar weekend. Gelukkig weet ik mij gesteund door jullie. Het sterkt mij enorm, en ik zou het volhouden zonder jullie steun. De gedachte dat jullie met mij mee voelen... Gedeelde smart he? Bedankt dus, lieve mensen! ;-)
Knuffel,
Celine
-
22 Maart 2008 - 20:09
Trees:
Voor de zekerheid heb ik nog even op de kalender gekeken, maar het was nog niet de eerste van de volgende maand. Als je straks terug bent in Nederland, mag ik je dan nog tutoyeren? -
22 Maart 2008 - 20:29
Leo:
Je verslaat me. ik heb 1x koemelk recht uit de koe gedronken, en ik was er niet kapot van. Maar kamelen...
Nu zal Annet een ezelin moeten zoeken om nog mee te tellen... :-) -
22 Maart 2008 - 21:34
Frony:
Klinkt goed allemaal... Volgens mij ben je wel hard aan het werk, maar heb je totaal niet het idee dat je ook maar aan het werk bent!! Zo hoort het... Hopen dat dat gevoel nog heel lang zo blijft -
23 Maart 2008 - 19:48
Laura:
Doe maar luxe... Vindt die sjeik het niet ook heel belangrijk dat de vriendinnen van de vriendinnen van zijn oogappel een keer langskomen ;-)
En die business class streken leren we je wel weer af hoor. Als je terug bent of ik in de buurt ben gaat gewoon de backpack op en gaan we op de grond slapen, zonder te mokken... -
24 Maart 2008 - 09:14
Annet:
Nou, nou, wat ben jij zielig zeg, wij hebben het pas goed hier, sneeuw met pasen.
Ben benieuwd naar de foto's. -
24 Maart 2008 - 13:36
Anneke:
Tja, stappen in Grunn krijgt dan een hele andere dimensie. Bestellen ze een beetje flessen champie in Soest, zo ordinair.... -
24 Maart 2008 - 13:36
Anneke:
Tja, stappen in Grunn krijgt dan een hele andere dimensie. Bestellen ze een beetje flessen champie in Soest, zo ordinair.... -
25 Maart 2008 - 03:55
Els:
He mama Lien,
Was jij ook vergeten dat het paasweekend was? Ik moest gewoon werken. Businessclass he, voor mij blijft het bij Air Asia hier (de Ryanair van azie) idd hutje mutje, geen beenruimte en betalen voor je drankje of broodje en meer keus is er niet. Als ze dan de prijzen van Ryanair hadden was het leuk, maar de meeste vluchten zijn vanaf $100, zucht, misschien moet ik ook een prins aan de haak slaan hier ( er is er maar 1 geloof ik, zucht).
BTW als we Cyriel moeten geloven, moet je je kamelen melk mixen met johnie walker en dan heb je "camel walk". Volgens Cyriel werkt het erotiserend, haha, had ie in Dubai gehad op een vlucht richting Indonesie.
Wat heerlijk al die luxe, bij jou nog meer dan bij mij. Phnom Penh heeft ook veel van die mooie hotels, maar ik eet liever niet daar, want er is nog zoveel meer en het zijn zoveel verschillende smaak explosies. Ik had een amerikaanse zakenman uit Bangkok aan de haak geslagen en die stond erop om alles te betalen tot twee avonden toe. Hij wilde van niks weten toen ik zei van: I would like to go dutch. Ik klaag niet meer, lekker wijn gehad die niet te betalen is in azie (hou het meestal bij cocktails en mocktails, zijn ze goed in).
Komen er nog mensen jou op zoeken? Mijn pa en oom en tante zijn nu in Bangkok en komen zaterdag aan in Phnom Penh. Volgende week neem ik ze mee naar de tropische stranden hier, waar ik zelf ook nog niet ben geweest en naar wildlife parken, moet leuk zijn.
He Lien, hard werken en genieten vooral, maar dat blijkt geen probleem. Ik hoop dat we elkaar misschien in mei in Brunei kunnen treffen of hier bij mij. Kreeg gister tip van een Koreaanse zakenman dat je over Kuala Lumpur moet vliegen of Bangkok en dan zijn vluchten een stuk betaalbaarder.
Li Hay,
Els -
28 Maart 2008 - 23:37
Leo:
Ik heb nog eens wat rustiger naar de foto's gekeken. De (mooie) foto "Schafttijd" toont 5 nekken en slechts drie ogen, en voor het derde moet je secuur kijken.
Voorwaar een prestatie...
Overigens ben ik van mening dat de foto "Help" genomen had moeten worden met uitzicht op je schrik-ogen, dus zonder dat je een zonnebril droeg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
