Afscheid, Sajani en weer afscheid

Hallo allemaal!

Vanuit Moskou een zonnige groet! Kort dit keer, want internet hier is duur! Ik ben vanochtend hier aangekomen na een lange nacht op het vliegveld van Irkutsk, flink geradbraakt en gejetlagt. Is vast geen woord, OpenOffice kent het in ieder geval niet, maar je begrijpt het idee.

Vanavond slaap ik bij Joe. Wie kent hem nog, de ex-priester-in-de-dop die ik in Vladivostok heb leren kennen? Die heeft al een poos geleden het celibaat afgezworen en woont tegenwoordig met zijn Russische vriendin in Moskou. Wordt een gezellig weerzien!

En over wonen in Moskou gesproken, ik ben het ook van plan! Wat, Celine, jij vond Moskou toch helemaal niet leuk? Klopt, maar Pasha vind ik wel leuk! En hij bleek toch helemaal niet zo gek op zijn auto als wel op mij, en als je dan toch samen wilt zijn is Moskou toch wel de beste – lees: minst moeilijke – plek om dat een poging te wagen.

En dat is dan meteen de laatste keer geweest dat ik me van mezelf negatief mag uitlaten over Moskou, want anders wordt het natuurlijk bij voorbaat al niks. Ben al een beetje aan het vals spelen, verheug me er stiekem op! Leonie zal me een grote verrader vinden, maar Moskou zal toch wel meer zijn dan gesloten mausoleums en ellenlange rijen voor het Poeshkinmuseum?

Ben dus weg uit Ulan-Ude. Een paar dagen al. Ik heb ruim een week geleden een afscheidsfeestje gegeven in het theater (ik: Anatoli, mag ik hier mijn feestje doen? Anatoli: waar anders?), ben de dag daarna druk geweest met een proefartikel voor de Moscow Times (hopelijk de manier waarop ik Rusland straks weer in mag) en weer een dag later zat ik met Pasha in de marshroetka op weg naar Arshan.

Arshan ligt ongeveer min of meer pak em beet ergens onder Irkutsk. In het oostelijke gedeelte van het Sajani-gebergte. Er is een wodka-merk 'Sajani' en de foto op de fles deed mij een half jaar geleden al besluiten dat ik daar heen wilde (wat voor reden heb je nodig?). In augustus zag ik foto's van iemand die er vorig jaar was, waardoor ik er nog meer heen wilde.

Blijkt dat die foto's geen recht doen aan Arshan en omgeving. 't Is er nog veel mooier! Zo'n idyllisch bergriviertje, waar je zo vrolijk over de stenen kunt klauteren, fantastisch uitzicht vanaf de bergtoppen (of bijna top, maar dat was ook mooi en mijn knieën hebben geen ogen ;-) en vogeltjes en grondeekhoorntjes die uit je handen eten.

Het weer zat reuze mee, de eerste drie dagen alleen maar zon. Het Baikal-bruin dat er alweer af was zit er weer op :-) We hebben prachtig gewandeld, gebadderd in de rivier (brrrrrrr! maar toch ook wel heel gaaf) en gepicknickt met kampvuurtje.

Helaas mocht het maar een paar dagen duren, maar ik probeer er maar het beste van in te zien. Nederlandse vriendjes en vriendinnetjes zijn tenslotte ook heel aardig en zo'n familie moest je ook af en toe maar weer eens zien :-)

Tot gauw!

Trees: mnja, ik ga er dan maar vanuit dat mijn geringe opbrengst daaraan lag!

Thea: 4. En ja, ze heeft ze nog. Tenminste, toen ik met haar klaar was nog wel.

Mama: ja, de vakantie was leuk :)

Papa: nitsjevo nje ponjala, no ti cejtsjas naverno jesho menshe!

Yolanda: koken op een kampvuurtje en badderen in een rivier, ofwel: welkom in de taiga! Heerlijk hoor. Maar gasbrandertjes blijven ook briljant. Krijg een heel goed humeur van dat geluid!

Els: sinds wanneer ga jij voor het grote geld? Nou ja, geld stinkt niet he? Doe alleen niet mee, wens je veel geluk ;-)