Eastward bound (nog verder!)

Lieve luitjes,

Ten eerste: bedankt iedereen voor de felicitaties! Leuk om te weten dat uit het oog niet altijd uit het hart is ;-) Voor mijn aanstaande tripje (jaha!) zal ik jullie nog even lastigvallen met een verhaaltje. Morgen pak ik namelijk de trein naar Khabarovsk om vanaf daar naar Petropavlovsk-Kamtjatki te vliegen. Dat ligt, inderdaad, op Kamtjatka! Kan niet wachten. Kamtjatka, dat is zo'n beetje het einde van de wereld! Maar daarna heb ik vast geen zin meer om te vertellen over mijn verjaardag, er vanuit gaande dat ik boeiendere dingen heb meegemaakt tegen die tijd.

De dag voor mijn verjaardag begon het al. Ik kwam thuis en wilde kijken of ik het internet aan de praat kon krijgen. Dus ik duik onder Svetlana's bureau om de modem te zoeken, kijk ik zo over een bos bloemen heen. Leonie: en ik probeerde het nog wel zo goed te verstoppen! Slimmerik die ik ben, ik had nog niet eens door dat het inderdaad wel een aparte plek is voor bloemen, onder een bureau!

's Ochtends werd ik wakker door gescharrel in de keuken. Leonie was voor mij een verjaardagsontbijtje aan het maken! Vers fruit, blini, thee, helemaal goed. En die avond ben ik met een groep meiden naar een restaurant geweest, waar ze me nog wat verwenden (onder andere een Russische roman gekregen van Rita, die mijn Russische kennis zwaar overschat!).

Een dag later hoorden we dat we tien dagen vrij hadden. Beetje jammer dat ze dat niet eerder gezegd hadden! Hier is iedereen vrij tussen Oud en Nieuw en kerst, dat wist ik wel. Maar in het theater kan nog een hoop gebeuren en de weesjes wonen ook met de feestdagen gewoon in het weeshuis. Dus wij hielden geen rekening met 'verplichte' vrije dagen. Als we dat nou eerder hadden geweten, zeiden wij, hadden we iets gepland! Oh, dat was ook niet erg, dan werkten we nu toch gewoon en boekten we toch gewoon iets voor een paar dagen later? Prima!

Eerst wilden Leonie en ik naar Nizhneangarsk vliegen, een stad aan de noordkant van het Baikalmeer. De vlucht moet prachtig zijn, want je vliegt vrij laag. Maar wat blijkt, één van de leukste onderdelen, een autorit over het meer naar de andere kant, is nu nog niet mogelijk. Het ijs is pas in februari dik genoeg. Dus dat plan gaat even de koelkast in, en in plaats daarvan gaan we dus naar Kamtjatka. Kan echt niet wachten. Dacht je dat je al in een uithoek zat... Heb ook in mijn Siberië-atlas (dankjulliewel lieve papa en mama!) verlekkerd naar de plaatjes gekeken, voorpret is ook al leuk!

Maar even ter zake, als iemand nog een boodschap heeft voor Sarah Palin, mail me gauw, dan geef ik het haar binnenkort over de schutting door ;-)

Madeleine: en jij ook. Oeps, dat mag eigenlijk niet meer he? Maar het komt uit een goed hart!

Mama: dat komt door die kinderchampagne, dat we er nog zo netjes bijzitten. Een groot gedeelte van het gezelschap drinkt niet... Daar krijg je wel opgeruimde feestjes van!

Yolanda: klinkt eigenlijk best vies, die 7-up, haha! En het was zeker leuk!

Papa: dat van die mietjes, dat betwijfel ik :-P

Thea: waarom zou die glijbaan niet van ijs zijn? Dat was hij namelijk wel, en dat werkt prima hoor! Aleen moet je er wel op gaan zitten, en niet op je voeten naar beneden gaan. Dat deden alle grote kinderen, en ik dus ook... Maar als je dan met je eigen gewicht op je duim valt, oei! 't Is alweer over, maar ik heb het hier angstvallig stilgehouden, anders zit ik straks weer bij de traumatoloog!

Trees: officieel diploma is niet nodig, het gaat om de ervaring ;-) En mijn schaap gaat al weken iedere dag trouw met me mee, en dat zal nog wel weken duren vrees ik.

Marjolein: en voor jullie de aller-aller-állerbeste wensen! Ik doe mijn best over het gezond houden, gezellig lukt sowieso wel.

Yvonne: als ik me niet vergis ben jij ook jarig (geweest) toch? Gefeliciteerd!

Michiel: dat klinkt leuk, in Oosterhout! Ik vind het wel gemeen hoor, al die sneeuwpret in Nederland terwijl ik er niet ben.

Wouter: Dankjewel hoor. Hoe is het met de kleine meid?

Liefs,
Celine