Georgisch en Japans voer en de Russische post...
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Celine
01 December 2006 | Rusland, Vladivostok
Heej allemaal!
Michiel, hartelijk dank voor de uitleg. Het heeft goed geholpen!
Tante Trees, mocht u Olga’s hapjes nog niet geprobeerd hebben kan ik dat van harte aanraden, want die zijn inderdaad beter. Ik was Sinterklaas inderdaad even vergeten. Door alle drukte denk ik ook niet dat we daar nog iets aan gaan doen, helaas. Ze hebben hier overigens een lekkernij met koekkruiden erin, en ze zien eruit als reusachtige pepernoten!
Monique, ik was het beste gedeelte zelfs vergeten: stel je het volgende plaatje voor: je ben in Rusland, je viert een Amerikaanse feestdag, onder andere samen met een Chinese vrouw en die zie je vervolgens pumpkin pie eten met stokjes!!
Stemmen ging niet, het had over internet gekund, maar op de laatste dag dat je je daarvoor kon inschrijven kwam ik daar pas achter. Baal ik behoorlijk van, maar ja, dat is nu te laat.
Deze week was niet heel erg druk, maar toch wilde ik jullie een update geven. Leslie is inmiddels safe and sound aangekomen in de States. Ze heeft volgende week haar operatie pas, als de zwelling is afgenomen. Verder weet ik ook niet heel veel, behalve dan dat ze in goede handen is.
Zondagavond ben ik met Georgia en Joseph (dat zijn inmiddels een beetje mijn vaste kroegmaatjes) naar de kroeg geweest. We zijn toen bij een Georgische tent geweest, waar we uiterst vriendelijk werden ontvangen door de mevrouw in de garderobe. Wij dachten dat het 300 roebel kostte om je jas op te hangen, wat heeeeeel veel is, maar toen ik het vroeg lachte ze heel lief en legde uit dat je 300 roebel moet betalen als je je nummertje kwijt raakt... Toen we weer weggingen moedigde ze ons aan om vooral nog een keer te komen, wat Georgia en ik dinsdag gedaan hebben. Samen met Astrid, Laura, Anja en Mugi zijn we er gaan eten en ik kan nu zeggen dat de Georgische keuken fantastisch is! De lieve garderobe-mevrouw was er weer en ze complimenteerde me zelfs met mijn jas, die volgens haar heel goed geschikt is voor de Russische kou. Ik ben het met haar eens. De hele dag is het nu onder 0 graden, maar met mijn schaap heb ik nergens last van.
Dinsdagmiddag heb ik weer een stukje sightseeing gedaan en ben naar de C-56 geweest. Dat is een onderzeeër uit de Sovjettijd, die nu is omgetoverd tot museumpje. Ik heb er foto’s van, maar ben ze vergeten mee te nemen... Sorry! Het was wel leuk, maar er was nou ook weer niet heel veel te zien. De bedden leken me alleen veel te kort, ik vraag me af of dat goed was voor de moraal onder water, haha. Verder waren er een hoop foto’s van de bemanning en een hoop informatie in Russisch...
Woensdagmiddag hebben 2 docenten van de Russische school mij gevraagd om mee te doen aan een soort toneelstukje voor het internationale studentenfestival, waar ik al eerder over verteld heb. Ze hadden eerst Georgia gevraagd, maar aangezien zij al in haar uppie gaat zingen, voelde ze er niet zo veel voor. Nu ben ik er dus in geluisd... Volgens het script ben ik een Amerikaanse, maar ik mocht ook een Nederlandse zijn, gelukkig! Ik val straks erg op, want de rest van de groep bestaat uit een Koreaan, een Japanse en verder een stuk of vijftien Chinezen... Daar komen vast ook foto’s van! Ik hoef niet zo veel te doen, vooral erg dom doen, ‘hallo’ zeggen en verder niets begrijpen van het Russisch. Hiervoor heb ik dus geen acteertalent nodig!
Woensdagavond hebben we, dezelfde groep die in het Georgische restaurant waren, sushi gemaakt en gegeten. Hmmm, erg lekker en gezellig. Ook daar heb ik foto’s van.... Jullie houden het allemaal nog tegoed! We zouden met dezelfde groep komende zondag naar ‘de watervallen’ gaan. Ik heb geen idee waar die zijn en of ze bijzonder zijn, maar excursies zijn altijd welkom. Helaas, eerst zei de organisatie die ons zou vervoeren dat er genoeg plaatsen waren en nu opeens niet meer. Jammer. In plaats daarvan ga ik zondagochtend om 7 uur met de boot naar het ‘Russische eiland’. Hier zijn vooral forten te vinden. Verder niet heel veel, maar nu ik hier toch ben moest ik ze toch maar eens bekijken!
Vandaag ben ik naar het postkantoor geweest om een pakketje te versturen. Wat een avontuur! Je zou denken dat zoiets niet lang hoeft te duren... Think again, ik ben in Rusland en alles kan lang duren. Er waren niet eens zo veel mensen voor mij, maar ze pakken alles 3-dubbel in. Ik heb in Nederland één keer een pakketje naar het buitenland gestuurd. Ik had alles in een schoendoos gepropt, dicht gemaakt, adres erop en klaar. Ernst-Jan had het naar het postkantoor gebracht, dus ik kan het niet zeker weten, maar ik geloof dat het een kwestie was van postzegel erop en klaar. Hier dus niet. De binnenlandse pakketjes moeten veelal eerst nog in een doos. Die doos wordt met dikke tape dicht gemaakt, en vervolgens gaat er of nog papier omheen, of een stoffen zak die ter plekke in elkaar wordt genaaid! De laatste naden worden vervolgens verzegeld, op de ouderwetse manier, namelijk met rode was en een stempel (daar heb je ze weer!). Als je aankomt met een doos die naar het buitenland moet, moet de inhoud er toch eerst nog uit, dus je kunt beter alles los meenemen. Ik had al gehoord dat je niet eens een brief in het pakket mag doen, die moet apart. Heel vreemd, volgens mij een manier om je nog een extra postzegel afhandig te maken... Ik had alles ingepakt in crêpepapier (het enige wat voor pakpapier kan doorgaan dat ik kon vinden), aangezien het kerstcadeautjes betreft. Ik was bang dat ze alles weer open zouden maken, maar dat gebeurde gelukkig niet. Ik moest wel van elk cadeautje vertellen wat het was... En uiteraard moest ik nog een stukje zinloze bureaucratie meemaken, wat betekent dat mijn boeken niet met de rest meegestuurd mochten worden. Maf! Het hele verhaal heeft me bijna 2 uur gekost, waardoor ik bijna te laat was voor mijn 2e repetitie voor dat ene toneelstukje. Al met al een heel avontuur. Hoewel de regels nogal maf zijn was de mevrouw die me hielp heel lief. Ze had natuurlijk meteen door dat ik niet alles begreep en toen ik zei dat het hele zaakje naar Nederland moest, kreeg ze bijna medelijden met me, geloof ik. Ik moest daarna naar een ander loket (kastje, muur, dat verhaal, haha), en ze werd bijna boos toen het meisje daar de ‘inostranka’ (buitenlandse) niet meteen hielp!
Zo, dat avontuur heb ik overleefd en ben nu dus weer hier, in mijn eigen vertrouwde internetcafé. Hier gebeurt niet zo veel, dus dit was het weer voor deze week! Volgende week hoop ik dat ik jullie foto’s niet vergeet....
Liefs,
Celine
Michiel, hartelijk dank voor de uitleg. Het heeft goed geholpen!
Tante Trees, mocht u Olga’s hapjes nog niet geprobeerd hebben kan ik dat van harte aanraden, want die zijn inderdaad beter. Ik was Sinterklaas inderdaad even vergeten. Door alle drukte denk ik ook niet dat we daar nog iets aan gaan doen, helaas. Ze hebben hier overigens een lekkernij met koekkruiden erin, en ze zien eruit als reusachtige pepernoten!
Monique, ik was het beste gedeelte zelfs vergeten: stel je het volgende plaatje voor: je ben in Rusland, je viert een Amerikaanse feestdag, onder andere samen met een Chinese vrouw en die zie je vervolgens pumpkin pie eten met stokjes!!
Stemmen ging niet, het had over internet gekund, maar op de laatste dag dat je je daarvoor kon inschrijven kwam ik daar pas achter. Baal ik behoorlijk van, maar ja, dat is nu te laat.
Deze week was niet heel erg druk, maar toch wilde ik jullie een update geven. Leslie is inmiddels safe and sound aangekomen in de States. Ze heeft volgende week haar operatie pas, als de zwelling is afgenomen. Verder weet ik ook niet heel veel, behalve dan dat ze in goede handen is.
Zondagavond ben ik met Georgia en Joseph (dat zijn inmiddels een beetje mijn vaste kroegmaatjes) naar de kroeg geweest. We zijn toen bij een Georgische tent geweest, waar we uiterst vriendelijk werden ontvangen door de mevrouw in de garderobe. Wij dachten dat het 300 roebel kostte om je jas op te hangen, wat heeeeeel veel is, maar toen ik het vroeg lachte ze heel lief en legde uit dat je 300 roebel moet betalen als je je nummertje kwijt raakt... Toen we weer weggingen moedigde ze ons aan om vooral nog een keer te komen, wat Georgia en ik dinsdag gedaan hebben. Samen met Astrid, Laura, Anja en Mugi zijn we er gaan eten en ik kan nu zeggen dat de Georgische keuken fantastisch is! De lieve garderobe-mevrouw was er weer en ze complimenteerde me zelfs met mijn jas, die volgens haar heel goed geschikt is voor de Russische kou. Ik ben het met haar eens. De hele dag is het nu onder 0 graden, maar met mijn schaap heb ik nergens last van.
Dinsdagmiddag heb ik weer een stukje sightseeing gedaan en ben naar de C-56 geweest. Dat is een onderzeeër uit de Sovjettijd, die nu is omgetoverd tot museumpje. Ik heb er foto’s van, maar ben ze vergeten mee te nemen... Sorry! Het was wel leuk, maar er was nou ook weer niet heel veel te zien. De bedden leken me alleen veel te kort, ik vraag me af of dat goed was voor de moraal onder water, haha. Verder waren er een hoop foto’s van de bemanning en een hoop informatie in Russisch...
Woensdagmiddag hebben 2 docenten van de Russische school mij gevraagd om mee te doen aan een soort toneelstukje voor het internationale studentenfestival, waar ik al eerder over verteld heb. Ze hadden eerst Georgia gevraagd, maar aangezien zij al in haar uppie gaat zingen, voelde ze er niet zo veel voor. Nu ben ik er dus in geluisd... Volgens het script ben ik een Amerikaanse, maar ik mocht ook een Nederlandse zijn, gelukkig! Ik val straks erg op, want de rest van de groep bestaat uit een Koreaan, een Japanse en verder een stuk of vijftien Chinezen... Daar komen vast ook foto’s van! Ik hoef niet zo veel te doen, vooral erg dom doen, ‘hallo’ zeggen en verder niets begrijpen van het Russisch. Hiervoor heb ik dus geen acteertalent nodig!
Woensdagavond hebben we, dezelfde groep die in het Georgische restaurant waren, sushi gemaakt en gegeten. Hmmm, erg lekker en gezellig. Ook daar heb ik foto’s van.... Jullie houden het allemaal nog tegoed! We zouden met dezelfde groep komende zondag naar ‘de watervallen’ gaan. Ik heb geen idee waar die zijn en of ze bijzonder zijn, maar excursies zijn altijd welkom. Helaas, eerst zei de organisatie die ons zou vervoeren dat er genoeg plaatsen waren en nu opeens niet meer. Jammer. In plaats daarvan ga ik zondagochtend om 7 uur met de boot naar het ‘Russische eiland’. Hier zijn vooral forten te vinden. Verder niet heel veel, maar nu ik hier toch ben moest ik ze toch maar eens bekijken!
Vandaag ben ik naar het postkantoor geweest om een pakketje te versturen. Wat een avontuur! Je zou denken dat zoiets niet lang hoeft te duren... Think again, ik ben in Rusland en alles kan lang duren. Er waren niet eens zo veel mensen voor mij, maar ze pakken alles 3-dubbel in. Ik heb in Nederland één keer een pakketje naar het buitenland gestuurd. Ik had alles in een schoendoos gepropt, dicht gemaakt, adres erop en klaar. Ernst-Jan had het naar het postkantoor gebracht, dus ik kan het niet zeker weten, maar ik geloof dat het een kwestie was van postzegel erop en klaar. Hier dus niet. De binnenlandse pakketjes moeten veelal eerst nog in een doos. Die doos wordt met dikke tape dicht gemaakt, en vervolgens gaat er of nog papier omheen, of een stoffen zak die ter plekke in elkaar wordt genaaid! De laatste naden worden vervolgens verzegeld, op de ouderwetse manier, namelijk met rode was en een stempel (daar heb je ze weer!). Als je aankomt met een doos die naar het buitenland moet, moet de inhoud er toch eerst nog uit, dus je kunt beter alles los meenemen. Ik had al gehoord dat je niet eens een brief in het pakket mag doen, die moet apart. Heel vreemd, volgens mij een manier om je nog een extra postzegel afhandig te maken... Ik had alles ingepakt in crêpepapier (het enige wat voor pakpapier kan doorgaan dat ik kon vinden), aangezien het kerstcadeautjes betreft. Ik was bang dat ze alles weer open zouden maken, maar dat gebeurde gelukkig niet. Ik moest wel van elk cadeautje vertellen wat het was... En uiteraard moest ik nog een stukje zinloze bureaucratie meemaken, wat betekent dat mijn boeken niet met de rest meegestuurd mochten worden. Maf! Het hele verhaal heeft me bijna 2 uur gekost, waardoor ik bijna te laat was voor mijn 2e repetitie voor dat ene toneelstukje. Al met al een heel avontuur. Hoewel de regels nogal maf zijn was de mevrouw die me hielp heel lief. Ze had natuurlijk meteen door dat ik niet alles begreep en toen ik zei dat het hele zaakje naar Nederland moest, kreeg ze bijna medelijden met me, geloof ik. Ik moest daarna naar een ander loket (kastje, muur, dat verhaal, haha), en ze werd bijna boos toen het meisje daar de ‘inostranka’ (buitenlandse) niet meteen hielp!
Zo, dat avontuur heb ik overleefd en ben nu dus weer hier, in mijn eigen vertrouwde internetcafé. Hier gebeurt niet zo veel, dus dit was het weer voor deze week! Volgende week hoop ik dat ik jullie foto’s niet vergeet....
Liefs,
Celine
-
01 December 2006 - 08:47
Celine:
Vergeten, we hebben de eerste sneeuw gehad! Niet genoeg voor het traditionele sneeuwballengevecht dat de 'obshzhezhite' kennelijk heeft, maar toch, sneeuw!! -
01 December 2006 - 08:50
Jelena:
Fijn dat alles goed gaat daar! :) Avonturen zijn toch tof?! :D Overigens raad ik je aan het adres van een buitenlands (amerikaans/duits/engels) ziekenhuis in Vladivostok bij de hand te hebben. Het is daar duurder maar stukken minder crappy dan een russisch 'barak/lazaret-geval' waarvandaan je nog zieker terug komt dan dat je erin gaat, zoals je bij Georgia hebt gezien. Mocht er dus wel iets gebeuren dan kun je nog kreunen dat je naar het buitenlandse ziekenhuis toe wilt :) -
01 December 2006 - 08:51
Jelena:
Niet dat er iets met je gaat gebeuren natuurlijk he :) -
01 December 2006 - 08:52
Celine:
Bedankt voor de tip, maar voor zover ik weet is Vladivostok niet voorzien van een buitenlands ziekenhuis... Gelukkig is Japan relatief dichtbij, als de nood echt aan de man komt! -
01 December 2006 - 08:56
Leo:
Bezorgd als bij mij past sluit ik me helemaal bij Jelena aan. En bij dunne sneeuw opletten met vuile ballen en... en... ...
Dat gevecht leest eenbeetje als "obsceen"!
Verder vind ik het niks dat ik niet als eerste kon antwoorden... :-) -
01 December 2006 - 08:57
Celine:
Bedankt voor de tip, maar voor zover ik weet is Vladivostok niet voorzien van een buitenlands ziekenhuis... Gelukkig is Japan relatief dichtbij, als de nood echt aan de man komt! -
01 December 2006 - 10:39
Michiel:
In onderzeeërs gaat alles om ruimtebesparing. Een bed hoeft niet zo lang te zijn als een man, meestal slaap je toch opgekruld. En de Russen zijn niet zo lang als wij, toch? Misschien zijn er zelfs minder bedden dan bemanningsleden en werken/slapen ze in ploegen, zoals gastarbeiders soms deden.
Als je in dat toneelstuk vooral erg dom moet doen, moet je maar een Amerikaanse spelen, hoor. -
03 December 2006 - 22:54
Trees:
Heb ik me voor niets zorgen gemaakt over pepernoten! Raymond is vast naar het postkantoor om te epibreren. Groetjes, Trees
-
04 December 2006 - 09:23
Leo:
N.a.v. de Foto's:
Sub: ik verwachtte elk moment een tractortje...
Georgisch: Zit Mugi in een rolstoel?
Sneeuw: Ik wil een foto van jouw in schaap... -
06 December 2006 - 09:16
Leo:
Ik ben maar een simpele zandhaas, maar zou het kunnen dat jouw snelheidsmeter eigenlijk een scheepstelegraaf is, waarmee de brug commando's doorgeeft naar de machinekamer?
Dan zouden de teksten moeten gaan van volle kracht vooruit via neutraal tot volle kracht achteruit. Klopta?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
